Spojrzenie generała powędrowało ku Barrettowi. “Valdez, wyjaśnij mi, jak ktokolwiek może zarobić 3200”.
„Zrozumienie, cierpliwość i środowisko” – powiedziała. „Wiele sygnałów wiatru wzdłuż toru lotu, gęstość powietrza i gradienty temperatury, ciśnienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienienieniece
"Ile czasu?"
“Cztery godziny przygotowań do jednego naciśnięcia spustu”.
Please note that this is the case – if you choose to do so, you can choose to do so. Nic theaternego. Nic do sprzedania. You will be able to do so.
“Chcę zobaczyć demonstrację.”
“Panie, ekstremalne odległości wymagają specjalnych zasięgów i zezwoleń. Pana zasięg to maksymalnie tysiąc dwieście.”
„Wtedy zaczynamy od tego” – powiedział Matthews. „Harrison – kontrola zasięgu, bezpieczeństwo, wszystko, czego potrzebuje”.
Dwa dni później wiatr w ith rozległej zatoce ledwo muskał trawę. However, this is not the case, but you need to know what to do with it. This migotały is 1200 meters niczym znaczki na jasnej kopercie.
Luna przybyła wcześnie i zrobiła z ziemi swoje biurko. Meteor. Kestrel. Dalmierz laserowy. Mały komputer balistyczny z pękniętym rogiem. Przemieszczała się między instrumentami, zapisując dzień w cyfrach.
„Opowiedz mi dokładniej” – powiedział Matthews, trzymając lornetkę.
„Wiatr przy wylocie, wiatr w połowie drogi, wiatr przy celu” – powiedziała, obserwując pasek taśmy geodezyjnej w odległości dziesięciu metrów. „Temperatura, ciśnienie, gęstość, wysokość. Czas lotu i opadanie. Korekta na znoszenie wirowe w prawo, trzy dziesiąte mili. Utrzymujemy lekki smagnięcie w lewo na wiatr ćwierćfalowy”.
Usiadła za Barrettem, ciało proste, policzek lekki jak oddech. Wszędzie zrobiło się bardzo cicho, jak to w miejscach, gdzie wszyscy czekają na jeden dźwięk.
Karabin przemówił. Ziemia wbiła się w jej ramię. Uderzenie serca później obserwator zawołał: „Uderzenie, środek”.
Matthews nie odpowiedział; patrzył już przez szybę. Otwór w tarczy znajdował się w miejscu, w którym moneta mogłaby go zakryć.
„Dwusta setka” – powiedział w końcu. „A ty mówisz mi, że zrobiłeś prawie trzy razy tyle”.
„Nie dzisiaj” – powiedziała. „W górach. Z wysokością. Z czasem. Z nieruchomym celem. W warunkach, które ułożyły się idealnie, jak im kazano”. Odłożyła karabin i usiadła. „Ekstremalne strzały to nie popisy. To logistyka”.
Generał opuścił lornetkę. Coś w jego wyrazie twarzy zmieniło się z niedowierzania w badanie.
Biurokracja posuwa się powoli, dopóki właściwy podpis nie zrozumie, dlaczego nie powinien. Tydzień później Matthews siedział w pokoju bez okien z torbą na spalone paliwo, dzbankiem kawy i stertą teczek, których okładki miały więcej znaczków niż tytułów.
Generał Patricia Stone bez zbędnych ozdób odprawiła: „Sierżant sztabowy Valdez to jednostka wyspecjalizowana. Jej zadania są strategiczne, a nie taktyczne. Nie zobaczycie jej w filmach z najważniejszymi momentami w jednostce. Poczujecie ją w raportach z postępów”.
Matthews przewrócił stronę i znalazł linijkę, która nie była linią, a raczej punktem zwrotnym: INCYDENT Z ZAKŁADNIKAMI — TEREN GÓRSKI — RYZYKO KONWENCJONALNEGO NAPADU NIEOBSŁUGIWANE — ROZWIĄZANIE: PRECYZJA ELR.
Wyobraził sobie cztery godziny bezruchu i cztery sekundy lotu, które zmieniły kształt nocy.
„Dlaczego Camp Liberty?” zapytał.
zobacz więcej na następnej stronie Reklama
Aby zobaczyć pełną instrukcję gotowania, przejdź na następną stronę lub kliknij przycisk Otwórz (>) i nie zapomnij PODZIELIĆ SIĘ nią ze znajomymi na Facebooku.
